بر زلف چون کمندش، ای دل مپیچ کآنجا سرها بریده بینی، بی جرم و بی جنایت!

شمال نیوز: یکی از عادات غلطی که از گذشته های دور تا کنون جامعه ما را می آزارد، اصرار لجوجانه برخی از افراد در شایعه سازی علیه دیگران برای ترور شخصیت آنها و نیز پذیرش آسان و بدون مقاومت آن شایعات بی مبنا و ثابت نشده توسط افکار عمومی و کمک تمام قد به توزیع و انتشار آنها در جامعه بر اساس یک ضرب المثل قدیمی مبنی بر این است که "تا نباشد چیزکی، مردم نگویند چیزها!" و یا بدتر از آن که "تا نباشد چیزها، مردم نگویند چیزکی!"که انصافاً علیرغم صحت معدود برخی از موارد، غالباً ناجوانمردانه قربانی می گیرد!
در این میان مازندران ظاهراً از همه استانها پیشی گرفته و در قربانی گرفتن از جامعه خودنمایی می کند و عمدتاً با استناد به یکی دو موردی که صحت آنها اثبات شده و یا یقین حاصل شده است، بنا را بر پذیرش هر شایعه بی مبنا گذاشته تا کسی از زیر تیغ شایعه، جان سالم بدر نبرد و از این لحاظ نه تنها اسامی ملحوظ در لیست شایعات، بلکه تمام افراد جامعه و مشخصاً چهره های موجه و مطرح نیز نمی توانند در حاشیه امنیت زندگی کرده و یا به سلامت طی مسیر کنند!
کسی تردید ندارد که ناامنی حیثیتی در یک جامعه دینی و آبرومحور، یکی از ناپسندترین نامنی هاست که افراد متدین و متشرع را فرای و یا حتی خانه نشین کرده و افراد نااهل را در مناظر نگاه مردم به تجلی و مانور می کشاند و در درازمدت، جامعه را دچار خلاء خوبانی می کند که از ترس از دست دادن آبرو، عطای خدمت را به لقایش بخشیده و جلای وطن و جامعه می کنند!
شایعات اتهامات مالی و اخلاقی که این روزها در مازندران بازارگرمی می کنند، افکار عمومی را به سوی افرادی کج می کند که تحقیقات میدانی نشان می دهد آنها اتهام ثابت شده ای در هیچیک از شعبات قضایی و یا ضابطان قضایی نداشته و در عمل نیز قرائن و شواهدی برای پذیرش اولیه و ذهنی آن هم وجود ندارد و این دقیقاً از مصادیق بداخلاقی های اجتماعی و تعدی های حقوقی و نیز مرزشکنی های غیرشرعی است که طبعاً حاشیه امنیت را از همه مسئولین امور و منتخبین مردم خواهد ستاند!

این شگرد غلط توسط گروهک های سیاسی در دهه اول انقلاب بسیار بکار گرفته شده که آنها با استناد به یکی دو مورد از تخلفات ثابت شده برخی مسئولین و روحانی نماها، کل مقامات و سلسله جلیله روحانیت را متخلف معرفی کرده و زمینه های پذیرش هرگونه شایعه ناروا علیه آنها و در اصل علیه نظام را در افکار عمومی ایجاد و تقویت می کردند و بر قربانیان تهمت و شایعه می افزودند!
از این نظر به کسانی که مبدع و یا توزیع کننده اینگونه شایعات اند، هشدار داده می شود که طبق قاعده عمومی و نانوشته"چاه کن، عاقبت ته چاه می ماند" و بعبارتی "بهرام که گور می گرفتی همه عمر، دیدی که چگونه گور بهرام گرفت!" از روزی بترسند که این شگرد، دامنگیر آنها نیز شده و به خاک مذلت بنشینند!
امید است با بیداری افکار عمومی و مقابله مناسی قضایی و انتظامی با این شگردهای کثیف، در تضمین حیثیت اخلاقی و اجتماعی افراد بخصوص مومنین جامعه گام بزرگ و موثری برداریم.